Column Rob Jacobs: Boekie
17-03-20
De Rotterdamse ondernemer Aart Trees haalde me over. Op z’n Rotterdams. ‘Iedereen heeft zo’n boekie en jij niet; dan kán toch niet!’ Dus nu ligt mijn biografie in de boekwinkels.
Ik vond het heel bijzonder om dat boek te maken. Samen met ghostwriter Piet Ocks ben ik m’n hele leven nog een keer doorgelopen. Dat bracht ook dingen naar boven die ik al half vergeten was of waarvan ik niet goed meer wist hoe ik het toen beleefde.
Het overlijden van mijn broer John is wat dat betreft wel het grootste dat me is overkomen. Dat is altijd een soort ijkpunt in m’n leven gebleven. Het is daarna nooit meer geweest zoals het was. 25 jaar was hij. Ik 35. Hij overleed op mijn verjaardag.
Die heb ik daarna nooit meer gevierd. Ik kan er nu nóg om janken, als ik dit opschrijf…
Aan de andere kant heeft het m’n leven veel relaxter gemaakt. Het klinkt misschien gek, maar vanaf dat moment heeft het altijd gevoeld alsof ik het ergste al had meegemaakt. En ik ben me extra bewust van hoe fijn het is om ouder te worden. Mijn vader werd ook maar 52 jaar. Maar mijn moeder is 86 geworden. Dat wil ik minimaal halen. Mijn andere broer Peter ook…
Een groot deel van het boek gaat natuurlijk over mijn voetbalcarrière. Terugkijkend ben ik echt trots dat ik als voetballer Feyenoord 1 heb gehaald. Speelde ik in dat stadion met Pieters Graafland, Kraay senior, Kreijermaat. Dat waren grote spelers, hoor! Kees Rijvers was er ook, aan het einde van zijn carrière. Die durfde ik echt niet bij z’n voornaam te noemen. ‘Ome Kees’, dat kreeg ik er nog net uit.
Als trainer heb ik mijn loopbaan zorgvuldig opgebouwd. Assistent, hoofdtrainer in de eerste divisie, hoofdtrainer in de eredivisie, Europees voetbal, Feyenoord en daarna het buitenland. Het is al zo vaak gezegd: het trainersvak is een ervaringsvak. Maar het is écht zo. Kijk maar hoe Jaap Stam mislukte bij Feyenoord.
Het boek loopt voortreffelijk. Ik zat er onder meer mee bij Veronica Inside. Dat helpt altijd wel als je iets wilt verkopen. Presentator Genee vroeg nog aan Johan Derksen wat voor voetballer ik vroeger was. Hem kennende zal hij wel hebben gehoopt dat Derksen zou zeggen dat ik er geen kloten van kon. Maar Derksen legde even uit dat ik technisch gezien een heel goede speler was. Dat vind ik dan toch nog steeds leuk om te horen.
Hij zei er wel achteraan dat het nog beter was geweest als ik een klein beetje het karakter van mijn oude ploeggenoot Wim van Hanegem zou hebben gehad. Daar had hij dan ook wel weer gelijk in…