HÉT GOEDEDOELENSCHIP!

Eendracht richt zich op specifieke doelgroepen: jongeren, kansarmen, zieken en ouderen. Dit jaar gaan maar liefst 1.350 mensen mee met een speciale reis. Overdevest: ‘Zo maken we meerdaagse vaartochten voor Het Vergeten Kind, met jongeren die kanker hebben of hebben gehad, met ex-daklozen voor het Centrum voor Dienstverlening Rotterdam, maar ook dagtochten voor ouderen, via het Nationaal Ouderenfonds, en voor mensen met een beperking. Het is echt heel gevarieerd.’

Crowdfunding 0.0

De grootste driemastschoener van Nederland wordt ook ingezet voor opleidingsreizen. ‘Nog steeds’, aldus Overdevest. ‘Daar liggen immers onze roots.’ Die gaan terug naar 1938. Vereniging Zeilschip Eendracht viert dit jaar zijn 80-jarig bestaan. De vereniging, die bijna 1.000 leden heeft, werd opgericht toen de zeilende beroepsvaart verdween. De initiatiefnemers wilden voorkomen dat de specifieke nautische kennis verloren zou gaan. ‘Ze zamelden geld in voor een instructieschip. Crowdfunding 0.0 was dat: ze gingen langs de deuren en bedrijven konden een kooi sponsoren, of een hele hut. Zo is het eerste schip gefinancierd. De Eendracht, nu 29 jaar oud, is de opvolger.’

Maatschappelijk verantwoord uitje

Stichting Zeilschip Eendracht, voortgekomen uit de vereniging om het schip te exploiteren, draait op 300 vrijwilligers. Daarnaast zijn er ruim 40 sponsors en partners; bedrijven die met geld of in natura steunen. In ruil kunnen zij met personeel of relaties een dag met hun schip varen. Of die dag weggeven aan een goed doel…

‘Een nieuwe trend is dat een bedrijf ouderen, kankerpatiënten of jongeren met een beperking een vaartocht aanbiedt. De eigen medewerkers fungeren op zo’n dag als vrijwilliger en leggen de gasten in de watten. Aan het eind van de dag, als de groep van boord is, sluiten ze af met een borrel voor het personeel. Wij helpen uiteraard bij de invulling. We hebben graag dat onze sponsors aan boord komen, zodat ze kunnen zien en ervaren hoe hun bijdrage wordt besteed.’

Fondsenwerving

Overdevest zoekt naar steeds meer samenwerkingen met goede doelen die binnen de doelgroepen van Stichting Zeilschip Eendracht passen. Nieuw dit jaar is de samenwerking met de Voedselbank; vanuit heel Nederland kunnen cliënten van de Voedselbank zich inschrijven voor een dagtocht zeezeilen.
Om dergelijke samenwerkingsvormen mogelijk te maken, steekt Overdevest meer tijd in fondsenwerving. Die taak heeft ze zelf op zich genomen. ‘Fondsen aanschrijven en benaderen of ze een reis willen financieren die bij hun eigen doelstellingen past. Dat kost veel tijd; te meer omdat we dat voorheen niet deden en het er als extra werk bij is gekomen. Maar het is de moeite waard, want we doen het uiteindelijk allemaal voor de goede doelen.’

Schip in de vaart houden

Het aantal bedrijfsuitjes en commerciële dagtochten wordt zodoende kleiner, ten gunste van het aantal goededoelenreizen. ‘Ons streven is dat we, buiten de opleidingsreizen, de hele zomer voor goede doelen varen. In de winter blijven we altijd commercieel varen. Omdat het in de winter te koud is op de Noordzee, overwinteren we altijd in het buitenland. Komende winter gaat het schip onder meer naar het Caribisch Gebied en Suriname.’
‘Die zeilreizen voor particulieren leveren geld op dat nodig is om het schip in de vaart te kunnen houden. Mensen weten hoe het in elkaar zit en hebben er ook zelf een goed gevoel bij dat ze met hun zeilvakantie de Eendracht en goede doelen steunen.’

Tranentrekker

‘Een meerdaagse zeiltocht met de Eendracht is waardevol en leerzaam voor jongeren, versterkt hun zelfvertrouwen en brengt hen normen en waarden bij’, vertelt Overdevest. ‘Ze móeten wel samenwerken, anders kom je nergens. In je eentje krijg je geen zeil omhoog. Ze draaien een wachtensysteem, staan aan het roer van een 60 meter lang schip… Zo krijgen ze basic skills mee waar ze de rest van hun leven iets aan hebben.’

‘We willen echt iets betekenen voor die jongeren. Als iemand dan later vertelt dat hij het hele jaar met een foto van de Eendracht onder zijn kussen heeft geslapen, is dat mooi om te horen. Aan de andere kant is het ook wel een tranentrekker.’