Rotterdammers in Rio

Marhinde Verkerk (Judo)

‘Goud halen, daar gaat alles om’, zei de mooie en krachtige judoka onlangs in ons magazine. Maar het werd een heroïsche uitschakeling in de eerste ronde, na een discutabele beslissing van de wedstrijdleiding. Waar iedereen hoopte op tranen van geluk, werden het tranen van intens verdriet.

Anicka van Emden (judo)

In de klasse tot 63 kilogram wist Anicka de teleurstelling van het mislopen van de gouden medaille snel om te zetten in een oerdrift die leidde tot brons met een gouden randje: ‘De laatste acht jaar was dit het enige wat ik wilde en nu heb ik ‘m! Ik kan het nog steeds bijna niet geloven!’

Wianka van Dorp (roeien)

De vrouwenacht roeide zich knap naar de finale in Rio, waarin ze ook nog een brutaal de leiding pakten aan het begin van de race. De Vlaardingse Wianka en haar kompanen konden dat echter geen goed vervolg geven en eindigden uiteindelijk op een zesde plek.

Bart Deurloo (turnen)

De in Ridderkerk geboren Rotterdammer was de eerste Nederlander ooit in een Olympische meerkampfinale. In die finale werd hij uiteindelijk vijftiende. Een opmaat voor een glansrijke toekomst voor de 25-jarige Bart: ‘Voor mijn gevoel begin ik nu pas.’

Britt Eerland (tafeltennis)

Een individueel startbewijs lukte niet, maar met het Nederlands team plaatste de Schiedamse zich alsnog voor Rio. Daar was Oostenrijk direct te sterk voor de Oranje-dames en zat het Olympisch toernooi er voor Britt al na één partij op.

Maaike Head (roeien)

‘Voor de eer van Rotterdam!’ klonk het over de wateren van het Lagao Rodrigo de Freitas in Rio de Janeiro. Maaike Head van de Rotterdamse Roeivereniging Skadi had zojuist met haar partner Ilse Paulis goud gewonnen en haar strijdkreet  was veelzeggend. De medaille was voor Nederland, voor Skadi, maar vooral voor haar Rotterdam. 

Marloes Keetels, Kitty van Male en Larissa Meijer (hockey)

De Nederlandse hockeydames wilden in Rio de Janeiro hun Olympische titel prolongeren. Na soevereine groepswinst werden aartsrivalen Argentinië en Duitsland uitgeschakeld. In de finale bleek Groot-Britannië, na shoot-outs, te sterk. ‘Het duurde even voordat we blij met deze medaille konden zijn’, bekende Marloes Keetels na afloop.

Eythora Thorsdottir (turnen)

De pas 18-jarige Eythora uit Poortugaal turnde zich met de vrouwelijke turnploeg  naar de Olympische finale. Maar ook individueel schreef ze Nederlandse sportgeschiedenis met een negende plek in de individuele meerkampfinale.

Frank Rijken (turnen)

Nog nooit was Nederland erin geslaagd een mannelijke turnploeg af te vaardigen naar de Spelen. Tot die van Rio de Janeiro in 2016. Een tiende plek in de kwalificatie was net te weinig voor de finale, maar historie was toen al lang en breed geschreven.

Rutger van Schaardenburg (zeilen)

De Rotterdam Rijnmond Sportman van het Jaar 2015 ging met WK-brons op zak het Olympisch zeiltoernooi in. In zijn Laser won Rutger de vijfde race, maar door wisselvallige resultaten in de laatste races zat er uiteindelijk niet meer in dan een negende plaats.

Nouchka Fontijn (boksen)

Op de slotdag van de Spelen werd Nouchka de eerste Nederlandse vrouw die een boksmedaille in de wacht sleepte.  ‘Dat is iets om heel trots op te zijn. Natuurlijk voelde het eerst als goud verliezen, maar inmiddels ben ik heel blij met deze zilveren plak.’

Jeroen Hertzberger, Seve van Ass, Pirmin Blaak en Hidde Turkstra (hockey)

Het Nederlands herenhockeyteam ging naar Rio met maar één doel: goud. Na een fenomenale overwinning op wereldkampioen Australië lieten Jeroen, Seve, Pirmin, Hidde en de andere mannen zich in de halve finale echter verrassen door België. Daarna verloren de Nederlanders ook de strijd om het brons na shoot-outs van Duitsland.