Restaurant IDRW in Rotterdam

IDRW, gelegen in een charmante, eigentijdse herberg, heeft alles in huis voor een zakelijke lunch of diner in stijl. Aan de rand van de stad, volop parkeergelegenheid voor de deur, een museale stadstuin, een aparte orangerie, een hoffelijke bediening en last but not least een indrukwekkende menukaart. Wat let je nog?

Bij hoffelijk denk je eigenlijk veel te gauw aan een garçon met een uitgestreken gezicht, handschoentjes in onberispelijk wit en een kelnersdoek dat ongekreukt en onbevlekt over zijn onderarm hangt. Je kunt ook hoffelijk zijn zonder dat het er zo dik bovenop ligt, zonder dat het irritant of overdreven is. Bij IDRW zijn ze hoffelijk op een losse manier, in elk geval op een manier die niet ongemakkelijk voelt. Gerechten worden aan een vierpersoonstafel door vier personen tegelijkertijd uitgeserveerd, de deur wordt er, uiteraard, voor je open gedaan. Maar, en dat valt op, niet alleen bij binnenkomst, ook na bijvoorbeeld een sanitaire stop. Dan hebben we het natuurlijk niet over de wc-deur, maar over de glazen deur tussen het restaurant en de gang die leidt naar het smetteloze toilet. Als het regent, staan ze al met een paraplu bij je deur voordat je bent uitgestapt. Je wordt er gezien als gast. Het team aan de voorkant onder leiding van Xander Mesch is zo sterk op elkaar ingespeeld, dat er gedurende avond onderling geen enkele wrijving is.

Gastbeleving

Marcel van Zomeren, een van de sympathiekste, misschien wel dé sympathiekste patron-cuisinier van Nederland stelt hoge prioriteiten aan gastbeleving. Als een gast vertelt over de gebroken poot van zijn of haar teckel, over een hernia of over een auto-ongeluk dat hij of zij op het nippertje heeft overleefd, dan nemen ze dat bij IDWR dat niet voor kennisgeving aan. Dat onthouden ze en de keer erop informeren ze of het botletsel inmiddels is hersteld, de rugpijn is verdwenen of de schade is gerepareerd. Sterker, ze weten zelfs nog om wat voor auto het gaat. Alleen al daarom voel je je er koning te rijk. Dan hebben het nog niet over de entourage gehad. Je luncht of dineert bij IDRW in een 16e-eeuwse rietgedekte herberg met een museale stadstuin, zo’n tuin waar je vanaf de hazelaar de vogels nog hoort fluiten. We praten niet over een herberg op de hei, maar op luttele meters afstand van het Excelsior-stadion en de druk bereden Maasboulevard. Zo beschut zit je er dus.

Maak niet de fout herberg te associëren met oubollig. IDRW kent een eigentijdse look met lampen die speels bungelen aan het plafond en zwartleren lakens over tafels die zodanig staan verspreid dat je privacy is gewaarborgd. Je kunt er zelfs met jouw gezelschap afzonderlijk lunchen of dineren, in de orangerie achter het restaurant, mits de groep niet groter is dan vijftig personen. Als je IDRW in één woord zou moeten samenvatten, komt charmant het dichtst in de buurt.

Hapjesparade

We hoeven je niet uit te leggen dat in zo’n aangename omgeving de huischampagne er wel heel fijn wegdrinkt. Die champagne van Edmond Roussin wordt terecht toevertrouwd aan een elegant kristalglas met maar liefst zeven perlagepunten. Niet alleen bedoeld voor een extra feestelijk effect, ze hebben ze ook een functie. De mousse is er net even wat sneller uit waardoor de champagne zachter wordt. Gillardeau-oester in toshi dashi met limoengel en gepofte rijst erbij, en je wilt nooit meer naar huis. Een transparante citruspers voorkomt vieze handen, je hoeft niet zelf dat schijfje citroen uit te knijpen over de nog komende hapjesparade. Aan elk detail is gedacht.

Dat de witte brigade van IDRW tot heel veel in staat is, dat al af te lezen van de amuses: een tot open buis gerold krokantje gevuld met een crème van geitenkaas, zoetzuur van komkommer, granny smith, crumble van hazelnoot en dille-olie, een vegetarische foie van cashewnoten en witte bonen afgemaakt met een crème van donkere miso en rendang van jackfruit.

De avocado van de Konro Grill is nog een reden dat je een keer met je compagnon, je collega’s en/of opdrachtgever moet aanschuiven bij deze chef. Je moet natuurlijk niets. Je snapt ‘t, je doet jezelf en je zakelijke contacten behoorlijk tekort als je het niet doet. Op die Japanse houtskoolbarbecue laat hij de avocado bubbelen in zijn schil. Met een crème van sakura (Japanse kersenbloesem), een zoetzuur van sjalot en een krokant van sjalot erbij en je smaakpapillen kronkelen van totale genot. Een andere vegetarische blockbuster is zijn watermeloen, gel van sherry, olie van basilicum, krokant van olijf en een schuim van gazpacho gemaakt van groene tomaat.

Met vis en zeevruchten weet hij eveneens raad. Wat te denken van blauwvintonijn met een aioli van shiso, een olie van munt met daarbij nog wat tuinboon, zeekraal en octopus en een krokant van nori? Begeleid door een glas weisser burgunder ofwel weissburgunder ofwel pinot blanc van Moezel-koningin Eva Clüsserath, in 2022 door mediaplatform Falstaff uitgeroepen tot Wijnmaker van het Jaar, en de tijd mag stopgezet worden. Veel beter gaat het niet worden.

Alhoewel …

De gebakken tarbot met langoustine, rivierkreeftjes, artisjok, venkel, rettich, roergebakken spinazie en een saus gebaseerd op saffraan, die gaat er mogelijk nog overheen. Met een biologische grillo van Possente uit Sicilië praten we opnieuw over een match made in heaven. Schalen van de langoustine zijn gebruikt voor de bisque bij de noordzeekrab met een crème van rode paprika.

Lange tijd was IDWR, voluit In den Rustwat, in het bezit van een Bib Gourmand. Begin 2021 heeft Marcel van Zomeren heeft deze onderscheiding teruggeven aan Michelin omdat hij er ‘zijn ijdelheid niet in kwijt kon’. Zijn ambitie is overduidelijk waargemaakt. Geen minpunt valt er te noteren, die conclusie zul je na afloop trekken. Succes verzekerd.