‘Doorduwen, anders kom je niet vooruit!’

01-11-19

De fotograaf wil een headshot van Nedelko’s interim-CEO Jacco van der Kamp, in de ontvangsthal van het bedrijf. ‘Nice to meet you too’, zegt Van der Kamp, terwijl hij ons voorgaat door een lange gang vol ingelijste foto’s van Sparta. ‘Zelf heb ik meer met Feyenoord…’

Die foto’s heb jij dus niet opgehangen!

‘Dat heeft de man gedaan die Nedelko groot heeft gemaakt: Simon de Jong. Behalve een succesvol ondernemer met een messcherp zakelijk instinct, is hij Spartaan in het diepst van zijn vezels. Hij is nog steeds van onschatbare waarde voor Nedelko en de andere NES-bedrijven. En die foto’s van Sparta horen hier gewoon.’

Over De Jong gesproken: ben jij zijn opvolger?

‘Laat ik eerst zeggen dat ik nooit in zijn voetsporen zou kunnen treden. Ben ik veel te beperkt voor, haha! Sinds maart ben ik tijdelijk aangesteld als CEO van Nedelko, omdat er wat zaken in de operationele aansturing van het bedrijf zijn veranderd. Simon en zijn vrouw Monique blijven als aandeelhouders en adviseurs gewoon bij Nedelko betrokken, maar meer achter de schermen. Zodra we een definitieve opvolger hebben gevonden, ga ik me weer focussen op CTS Group. Dat is, net als Nedelko, een NES-bedrijf.’

NES-bedrijf?

‘Dat is een holding die in 2011 is opgericht, waar vijf bedrijven onder vallen. Nedelko als elektrotechnische toeleverancier, CTS Group voor opslagtanks, Gutteling Composite Hoses waar ze slangen maken om ladingen te lossen, Van Rooijen Machinery waar ze de koppelingen voor die slangen maken en Conpipe waar ze beton spuiten aan de binnenkant van stalen leidingen om corrosie tegen te gaan. Allemaal bedrijven die wereldwijd actief zijn en elkaars slagkracht vergroten.’

Hoe dan?

‘Om het bij Nedelko te houden: wij willen graag meer handel in de industrie. Met de verkoop van ledverlichting en onder andere ons eigen accumerk Pro Energy. Die accu’s zijn binnen de industrie breed inzetbaar, van containerterminals tot noodstroomsystemen en voor zonneparken. Via onze zusterbedrijven kunnen we onze producten op nieuwe markten verkopen.’ 

Je reist zeker de hele wereld rond …

‘Pas nog door zeven tijdzones gevlogen. Dat hakt er wel in. Maar ik ben wel wat gewend, heb al een aantal jaren verschillende directiefuncties gehad. Ik ben altijd met mijn werk bezig, ook tijdens vakanties. Dan houd ik alles lekker bij, ’s ochtends en ’s avonds een uurtje. Geeft me meer rust dan wanneer ik alles twee weken op z’n beloop laat. Maar ook in het dagelijks leven houdt mijn werk nooit op. Zo hebben we een grote afdeling in het Midden-Oosten en daar begint de werkweek altijd op zondag. Dan moeten ze mij natuurlijk ook kunnen bereiken.’

Hoe maak je je hoofd leeg?

‘Tot vier jaar geleden woonde ik in Pernis, waar ik geboren en getogen ben. Toen verhuisde ik naar Zeeland. Renesse. Heerlijk, 900 meter van het strand. Zeeland is fantastisch. Daar kom ik tot rust. Wat ook helpt: ik zit een uur in de auto van Barendrecht naar Renesse. Die tijd heb ik nodig om uit te razen. Tegen de tijd dat ik thuis ben, is de druk wel van de ketel.’ 

En af en toe naar de Kuip?

‘Zo vaak mogelijk! Feyenoord zit bij ons in de familie. Mijn vader, mijn broer, ik: we hebben allemaal een seizoenkaart. Ik heb zelf ook gevoetbald, van m’n 6e tot m’n 42e bij vv Pernis. Toen het op het veld allemaal wat minder makkelijk ging, ben ik nog twee jaar assistent-trainer geweest bij de selectie. Daarna werd ik voorzitter van de vereniging, waar Simon de Jong vroeger trouwens ook heeft gevoetbald. Vond ik best een zware taak naast mijn werk. Ik was er drie avonden mee bezig. Er waren twee voetbalclubs op het dorp en dat moest er één worden. Lijkt simpel, maar dat lag heel gevoelig. Maar het is wel gelukt. Soms moet je even wat meer zakelijk en minder empathisch zijn. Doorduwen, anders kom je niet vooruit. Dat moet je in het zakenleven ook.’

Jij zit bij Nedelko niet in de directiekamer …

‘En dat hou ik ook graag zo. Ik ben niet zo van de hiërarchie en zit het liefst tussen de mensen. Je moet toch samen de klus klaren. En de mensen die onmisbaar zijn, zijn vaak niet degenen met de hoogste functie. Als bijvoorbeeld de jongens in het magazijn het werk neerleggen, dan ligt de hele operatie stil en verkopen we wel, maar leveren we niks meer. Iedereen is een rader in het grote geheel en doet zijn best om dat zo goed mogelijk te laten draaien. Maar je moet ook lol hebben. Als ik de hele dag geen lach hoor op de afdeling, dan wil ik weten wat er aan de hand is.’

Meer nieuws