‘De tranen vloeiden rijkelijk’

Alles en iedereen naar huis
Dat maatje is Leonard de Lange. Met hem richtte Roland in 2016 de FlexxGroup op. In korte tijd groeide de Rotterdamse specialist in tijdelijke arbeid uit tot een groep met vier bedrijven en ruim 300 medewerkers. ‘Corona is zoiets groots, daar kun je je niet tegen wapenen. Zowat alle sectoren waarvoor we actief zijn, kwamen stil te liggen’, vertelt Leonard. ‘Luchthavens, hotels, evenementen, winkels… Op één dag belden bijna alle opdrachtgevers dat er voorlopig niks meer ging gebeuren. Ook grote klanten, zoals KLM en Ikea. Alles en iedereen werd naar huis gestuurd.’

Vertrouwen in elkaar
De jonge ondernemers kwamen in actie. ‘Met een strijdplan! De omzet is weggevallen, maar we richten ons op wat wél kan’, zegt Leonard. Roland: ‘Fijn als je dat samen kunt doen. We hebben enorm veel vertrouwen in elkaar. Als er stress is – zoals door corona, maar ook privé – zijn we er ook voor elkaar. We praten elke dag wel een uur of twee samen.’ Leonard: ‘We zijn verschillend, maar denken over veel zaken hetzelfde. Ik ben wat minder gestructureerd, maar wel heel flexibel. Ik zit vol ideeën en kan soms van links naar rechts schieten. Roland is meer van het organiseren.’

Uit eigen zak betalen
Voor de nieuwe begroting stelden ze meerdere scenario’s op, afhankelijk van de duur van de coronamaatregelen. Roland: ‘Vanuit de overheid werd van alles beloofd: steunmaatregelen en borgstellingen voor als je externe financiering nodig had. In de praktijk werkte dat niet. Neem de NOW-regeling waarmee het kabinet de loonkosten zou opvangen. Ze vertelden er niet bij dat we per saldo 50 cent per euro salaris uit eigen zak moesten betalen. Terwijl we geen inkomsten hadden!’

We zijn er nog
Om kosten te besparen, besloten Roland en Leonard de vestiging in Voorburg, verkregen na een overname in 2019, te sluiten en enkele tijdelijke contracten niet te verlengen. ‘We zitten nu met z’n allen bij elkaar, in ons kantoor op Rotterdam Airport. We gingen terug van zeventien naar tien man, maar zijn inmiddels met z’n twaalven.’ Roland: ‘Vorig jaar hadden we nog een horeca-uitzendbureau overgenomen om onze positie in die markt te versterken. Daar hing een miljoen omzet aan vast. We hebben een ton verdiend in januari en daarna hield het op. Aan het eind van het jaar verwachten we uit te komen op een miljoen minder omzet dan in 2019 en het is zo’n drie miljoen minder dan het had kunnen zijn. Maar we zijn er nog! Hoeveel ondernemers hebben dit jaar hun levenswerk niet kapot zien gaan of dreigen dat straks alsnog mee te maken?’

Het wordt een beetje saai
‘Eigenlijk was het ook wel goed om een keer alles tegen het licht te houden: wat doen we en waarom doen we het zo? We zijn zó hard gegroeid in die eerste vijf jaar. Nu hebben we er, met ondersteuning van een adviesbureau, een degelijke organisatie van gemaakt.’ Voor de komende jaren zien Leonard en Roland ook weer volop kansen voor groei. De laatste zegt: ‘Dat zit in ons karakter. Na een week zonder overname of nieuwe activiteit zegt Leo soms gekscherend: Het wordt een beetje saai. We zijn heel avontuurlijk, genieten van het ondernemen. Nu bestendigen we het fundament, zodat we in de toekomst weer door kunnen.’

Geen hangmat op Bali
Privé zag Roland zijn langverwachte vakantie naar Bali in het water vallen. Hij vindt het vooral rot voor zijn vrouw en kinderen. ‘Na vijf jaar keihard werken had ik thuis beloofd dat we met het gezin een maand weg zouden gaan. In april zouden we met z’n vieren op Bali van hangmat naar hangmat trekken. Ik had zo’n zin om even alles van me af te gooien. Het is nu een weekje Zeeland geworden. Hopelijk lukt Bali volgend jaar alsnog.’