‘NIEMAND ZIT EROP TE WACHTEN DAT WIJ OVER ONS WERK VERTELLEN’

Waarom kiest iemand ervoor fiscalist te worden?

Huub: ‘Dat zaadje is bij mij vroeg op de middelbare school al geplant. Mijn vader was ook belastingadviseur en partner, op een accountantskantoor in Limburg. De verhalen over de bedrijven waarvoor hij werkte en de persoonlijke band die hij met de ondernemers had, spraken me aan. Net als de waardering voor wat hij deed en de guldens die hij voor hen verdiende.’

Niet het geld dat hij zélf verdiende?

Huub: ‘Nee, want het aantal uren dat hij daarvoor per week moest werken, vond ik eerder een argument om het vak niet te kiezen. Als bèta heb ik dan ook nog bij allerlei technische universiteiten rondgekeken, maar ik had geen zin om in een laboratorium te eindigen.’

Wat gaf uiteindelijk de doorslag?

Huub: ‘Fiscaal Recht is gewoon hartstikke leuk. Het is juridisch maar wel met veel cijfertjes. Een ideale combinatie, vind ik.’

Wat was jouw motivatie, Patrick?

Patrick: ‘Ik wilde eigenlijk de juridische kant op. Na afronding van de studie hbo Rechten ging ik op de universiteit verder. Bij het college Belastingrecht wist ik: dit vind ik nóg veel toffer. De puzzel is een stuk groter. Je kunt het juridische werk niet los zien van de cijfers. Het is ook veel dynamischer. Elk jaar in september komen er wijzigingen of nieuwe fiscale wetten. Ik heb nog geen moment spijt gehad van m’n keuze.’

Dynamisch? Veel mensen vinden belasting saai…

Huub: ‘Dat maakt het moeilijk om over je vak te praten. In het algemeen juichen mensen het toe als iemand gepassioneerd over zijn vak praat, maar in ons geval wordt dat zelden gewaardeerd. Het voelt als een overwinning als het voor een klant lukt een geslaagd beroep te doen op de tegenbewijsregeling bij een renteaftrekbeperking. Maar niemand in mijn vriendenkring die erop zit te wachten dat ik daar tot in detail over ga vertellen, haha.’

Hoe gaat dat thuis dan?

Huub: ‘In het begin vroeg mijn vrouw waarom ik zo weinig over m’n werk vertelde. Toen ben ik toch maar gaan vertellen… Bij de eerste term, fiscale eenheid, was de interesse al verdwenen. Toen concludeerden we dat het voortaan niet meer hoefde.’

Patrick: ‘Mijn vriendin vraagt het nog weleens, maar meer uit beleefdheid dan uit interesse.’

Maar iedereen heeft met belastingen te maken.

Huub: ‘Klopt, je hebt met iedereen een aanknopingspunt om een gesprek te voeren. Zeker gezien onze focus op het mkb, waarbij de positie van de directeur-aandeelhouder ook betrokken wordt. Dat gaat vooral om inkomstenbelasting en dat raakt iedereen. Het is goede borrelpraat.’

Patrick: ‘Wat ons werk ingewikkeld maakt, is de manier waarop de fiscale wetten zijn geschreven. Moeilijke zinsconstructies, vaak met dubbele ontkenningen in een zin.’

Huub: ‘Daar ben ik het mee eens. Misschien wel meer dan de helft van onze tijd bestaat uit het in normaal Nederlands opschrijven hoe de wet werkt. Je moet dat elke keer weer aanpassen aan degene voor wie je schrijft. Een advies aan een ondernemer heeft een ander fiscaaltechnisch niveau dan een brief aan de Belastingdienst.’

Jullie vormen samen een team. Hoe werkt dat?

Patrick: ‘We werken in kleine teams. Formeel is Huub mijn leiding-gevende, maar voor m’n gevoel werken we als gelijken samen. Die cultuur heerst binnen het hele kantoor. Er is ook geen strikte scheiding tussen de verschillende disciplines.’

Huub: ‘Eén-op-één-teams werken sneller en efficiënter. Indien nodig betrekken we er een accountant of jurist bij. Een klant kan met zijn vraag terecht bij zijn vaste contactpersoon. Bij mij bijvoorbeeld. Is er fiscaal uitzoek- en schrijfwerk voor nodig, dan doet Patrick dat meestal. Dat is wel zo gunstig voor die klant, want Patricks uurtarief is minder dan de helft van dat van mij. Zo kan er meer tijd aan het advies besteed worden én is die klant ook nog eens goedkoper uit. En dan zet ik niet alleen mijn eigen naam onder het advies, maar ook die van Patrick. We hebben het immers als team gedaan.’